ΛΙΠΟΑΝΑΡΡΟΦΗΣΗ ΠΡΟΣΘΙΑΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ΤΩΝ ΜΗΡΩΝ

Η περιοχή αυτή δεν είναι από αυτές όπου ζητείται συχνά να γίνει λιποαναρρόφηση. Αυτό συμβαίνει διότι συνήθως δεν έχει τοπικό πάχος αφενός, αλλά και λόγω των ιδιαιτεροτήτων της περιοχής αυτής αφετέρου. Ενώ η περιοχή αυτή μοιάζει να είναι εύκολη στην αφαίρεση λίπους, στην πραγματικότητα χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. Καταρχήν δεν θα πρέπει να γίνεται αφαίρεση πάνω από το 60% του λίπους της περιοχής αυτής. Διαφορετικά δημιουργούνται συνήθως ανωμαλίες στην επιφάνεια του δέρματος. Επομένως καλό είναι να μην νομίζει κανείς ότι μπορεί να αφαιρεθεί όσο λίπος θεωρεί ο ίδιος ό,τι θέλει ή δεν του αρέσει. Από την άλλη πλευρά αυτό που το ίδιο το άτομο θεωρεί ως λίπος μπορεί στην πράξη να είναι μυς, ο οποίος φυσικά δεν μπορεί να αφαιρεθεί.

Όταν πρόκειται για γυναίκες, ο χειρουργός θα πρέπει να γνωρίζει πώς να αφαιρέσει ομοιόμορφα το λίπος πηγαίνοντας προς τα πλάγια ή προς τους έσω μηρούς, έτσι ώστε να μη δημιουργήσει μία πεπλατυσμένη επιφάνεια, η οποία κάθε άλλο παρά θηλυκότητα προσδίδει. Συνήθως, πολλά άτομα προσπαθούν να συνδυάσουν την αφαίρεση λίπους από την πρόσθια επιφάνεια των μηρών με αντίστοιχη αφαίρεση από την πλάγια και έσω επιφάνειες. Αυτό είναι κάτι το οποίο γενικά δεν συστήνεται, διότι δεν παραμένουν αρκετά αγγεία στην περιοχή, ώστε να απορροφηθεί το οίδημα που θα δημιουργηθεί στα κάτω άκρα. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι, όταν κάνουμε λιποαναρρόφηση σε μία περιοχή, τα αιμοφόρα αγγεία, όπως και τα λεμφαγγεία, προσωρινά βλάπτονται. Ο οργανισμός βέβαια έχει την ικανότητα να τα αναπληρώσει σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα χωρίς να παραμένει κανένα κατάλοιπο.

Εάν όμως βλάψει ταυτόχρονα τα λεμφαγγεία όλης της επιφάνειας του μηρού, τότε για κάποιο χρονικό διάστημα, μέχρι δηλαδή ο οργανισμός να τα αναπληρώσει, τα λεμφαγγεία που απομένουν είναι πολύ λίγα, ώστε να απορροφήσουν το οίδημα. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι θα υπάρξει κάποιο πρόβλημα στο μέλλον, αλλά ότι προσωρινά ο χρόνος αποθεραπείας θα μεγαλώσει κατά πολύ. Δηλαδή, τα οιδήματα που θα δημιουργηθούν στα κάτω άκρα, εξαιτίας της λιποαναρρόφησης, θα χρειαστούν πάνω από το διπλάσιο χρόνο που θα χρειάζονταν υπό διαφορετικές συνθήκες. Επίσης υπάρχει αυξημένη πιθανότητα χαλάρωσης και νέκρωσης του δέρματος της περιοχής, η μεν χαλάρωση διότι λόγω της εκτεταμένης αποκόλλησης δεν υπάρχει καλή στήριξη των ιστών, η δε νέκρωση λόγω της μειωμένης αγγείωσης που θα υπάρχει μέχρι ο οργανισμός να δημιουργήσει νέα αγγεία.

Για τους λόγους αυτούς συνήθως, συνιστάται να γίνεται η κυκλοτερής λιποαναρρόφηση σε δύο φάσεις, με απόσταση τουλάχιστον τετραμήνου η μία φάση από την άλλη, έτσι ώστε ο οργανισμός να έχει προλάβει να ξαναδημιουργήσει τα αγγεία. Επίσης η κυκλοτερής λιποαναρρόφηση αυξάνει την πιθανότητα δημιουργίας θρομβώσεων στα κάτω άκρα. Το να κάνει κανείς την περιοχή αυτή χωριστά από το πλάγιο και το έσω μηρών δεν αυξάνει τον χρόνο αποθεραπείας, όπως πιθανόν κανείς θα περίμενε αλλά αντίθετα τον μειώνει, δηλαδή ο συνολικός χρόνος αποθεραπείας των δύο φάσεων είναι μικρότερος από την αποθεραπεία της μίας φάσης, όπου όλες οι επιφάνειες του μηρού έγιναν ταυτόχρονα.

Χρειάζεται αρκετή υπομονή προκειμένου κανείς να έχει το σωστό αποτέλεσμα. Συνήθως από την στιγμή που κάποιο άτομο αποφασίζει να κάνει την λιποαναρρόφηση επικρατεί βιασύνη στο να γίνουν όλα το συντομότερο δυνατό και σε μία φορά. Κάτι τέτοιο πρέπει να κατανοήσουμε ότι μερικές φορές δεν είναι ωφέλιμο. Η πρόσθια περιοχή των μηρών δίνει εξαιρετικά αποτελέσματα εφόσον κανείς ακολουθήσει συγκεκριμένους κανόνες και τις οδηγίες του πλαστικού χειρουργού.